Robert Kroon

Berichten van Robert Kroon

Is eco-food bullshit?

Is eco-food eerlijk, duurzaam, biologisch of volkomen zinloos? De sprekers op de vijfde editie van Futurefood, maandagmiddag 19 juni jl. in Koog aan de Zaan, konden er geen definitieve uitspraak over doen. Benno de Hertog: “Alleen economische drijfveren zijn niet voldoende. Het gaat om de menselijke maat.

Professor doctor ingenieur Martin van Ittersum, van de Universiteit in Wageningen, liet ondubbelzinnig zien dat verdere groei van het landbouwareaal zal moeten komen uit arme landen, waar biologisch werken geen prioriteit heeft. “De bevolkingsgroei is daar groot, de vleesconsumptie in groeiende economieën stijgt. We hebben meer eten nodig. Is het mogelijk om dat te verbouwen? Lastig, heel lastig.”

Hij ziet mogelijke oplossingen in het verbeteren van landbouwmethoden, waarbij het opbrengsthiaat tussen potentieel en actueel wordt verkleind. In Nederland is dat slechts 15 procent, maar in bijvoorbeeld Kenia is dat soms meer dan 70 procent. Kan dat biologisch? “Dat lijkt me geen slimme zet, omdat bij bio de opbrengst juist lager is.”

Fotobijschrift 1 prof van Ittersum

Professor van Ittersum toont aan de relatie tussen conflicten en de hoogte van voedselprijzen

‘Jongeren kunnen geen telefoongesprekken meer voeren

 

PR is populair. De marketing- en communicatieopleidingenin ons land worden elk jaar overspoeld met ambitiueze studenten die graag aan de slag willen als PR-medewerker. Helaas voor hen: de banen liggen tegenwoordig niet meer voor het oprapen. Robert Kroon – zelf al 35 jaar in het vak – vertelt wat je nodig hebt om er te komen.

 

Tip 1: Volg het nieuws

“Een goeie pr-man of –vrouw is dag en nacht met de actualiteit bezig. Je moet steeds bovenop het nieuws zitten, zodat je snel ziet waar er voor een klant kansen liggen of dat er misschien gevraar dreigt. Koop eens een goed opinieblad en kijk ‘s avonds naar Nieuwsuur of Pauw & Witteman.”

 

99% van de nieuwsbrieven bevat geen nieuwswaarde!

Jongeren schrijven liever een emailtje  dan  even de telefoon te pakken

Tip 2: Ga schrijven!

“ Schrijven is een vak en dat betekent zo snel mogelijk kilometres maken. Ik zie dat veel studenten opdrachten doen op school en daarna de pen weer laten vallen. Ga naast je studie aan de slag met een blog, houd een dagboek bij of schrijf een verslag van een reis die je maakt. Als PR-professional moet je niet alleen een goed persbericht kunnen schrijven, maar ook in staat zijn om heldere analyses tea ken, zodat een klant begrijpt waarom je iets adviseert.”

FACEBOOK WORDT STEEDS MEER VERVUILD DOOR: RECLAME

Facebook is voor veel bedrijven en instellingen een geweldig medium om reclame te maken. Vinden ze. Facebook wordt gezien als een lekker goedkoop reclamemedium. En hoe meer ‘likes’ er worden gescoord, hoe meer mensen er worden bereikt.

Het aantal prijsvragen en oproepjes om vooral bedrijven te liken neemt hand over hand toe. Veel Facebookgebruikers worden er een beetje ziek van. Steeds meer jonge Facebookgebruikers haken af omdat ze het medium ouderwets vinden. Ze vinden tevens dat het teveel reclame bevat.

 

Facebook blaast zichzelf op. Het Amerikaanse bedrijf is afhankelijk van de reclame-inkomsten en stimuleert bedrijven om vooral veel reclame te maken. Dit zorgt voor een enorme vervuiling. Want welke Facebookgebruiker zit echt te wachten op drie tot vier (reclame)boodschappen van bedrijf x of y waar hij zich ooit voor heeft aangemeld.

Facebook wordt ontmaskerd als advertentiefuik

 Wij stimuleren onze klanten om vooral content te leveren. Inhoudelijke boodschappen die iets toevoegen, waar je niet meteen een link hebt met het product, waar je blij van wordt, waar je echt iets aan hebt. Ondanks dat zijn er veel bedrijven die lekker zelf het zakelijke Facebookaccount willen beheren. Ze blijven zenden ipv interactief te communiceren met hun ‘fans’.

 Naar mijn idee is de one-way communicatie op Facebook ten dode opgeschreven.

 Lever content of neem een professioneel bureau in de hand die inhoud kan leveren of stop met social media. Dat is mijn pleidooi. Hoe denk je er over?

 Actueel: http://www.nu.nl/internet/3409982/facebook-verliest-miljoenen-gebruikers.html

 

Consumenten helpdesks vaak met bek vol tanden

 

Bel net als de Keuringsdienst van Waarde eens met een afdeling klantenservice van een levensmiddelen fabrikant. Kijk voor telefoonnummer achter op een verpakking. Stel pittige vragen. Je zult verbaasd zijn wat voor een antwoorden je krijgt!

Als marketing-PR-man zit ik me vaak te verbijten bij het zien van een televisieaflevering van de ‘Keuringsdienst van Waarde’. Overigens een geweldig televisieformat van de KRO.

Al sinds 2007 bestaat de ‘Keuringsdienst van Waarde’ en dan zou je denken dat fabrikanten hun lesje hebben geleerd. Gewaarschuwd zijn. Weten dat ze goed hun personeel moeten instrueren, een afdeling klantenservice moeten trainen, eerlijk moeten zijn over wat het product inhoudt. Vooral bij levensmiddelen… wat er in de verpakking van een product zit. Welke ingrediënten bevat het product en andere zaken die van belang zijn als je wilt weten wat je eet. Met name productkennis is essentieel als een consument een vraag heeft, contact opneemt met een afdeling consumentenservice en de vraag stelt. Dat doen de journalisten van KdvW ook. Het zijn gewoon consumenten met een vraag.

Thalys maakt met haar aanbiedingen klanten blij met een dode mus

Regelmatig ontvang ik verleidelijke aanbiedingen via de e-mail van Thalys. Je weet wel die snelle trein van en naar Parijs/Londen/Brussel e.a.

Laat ik een voorbeeld noemen van een opwindende aanbieding: ‘ Op wintersport met de trein voor maar € 40,00’ . Andere reclame e-mails hebben een strekking van: Eersteklas reizen  van en naar Parijs  voor een weggeefprijs. Tot voor kort, navigeerde ik vol goede moed naar  de website van Thalys.  Ik tik de geplande reisdatum in en wacht geduldig af. Dan zag ik prijzen die niet eens in de buurt komen van de tarieven zoals aangegeven in de reclamemails.

In plaats van het verwachte vriendenprijsje, doemen er ingewikkelde prijsschema’s  op en nu nog het vreemdste: nergens is te zien wanneer je wel voor de spotprijs kan reizen. Bij andere reisaanbieders, die ook consumenten proberen te verleiden is wel degelijk mogelijk. Laat ik een voorbeeld nemen. KLM biedt ook regelmatig reizen aan voor een actietarief. Geïnteresseerden kunnen dan een reisdatum intikken. Na luttele seconden wordt het reisschema van de KLM aangeboden. Daar zie je meteen of het actietarief van toepassing is of niet. En in een oogopslag ziet de internetgebruiker in welke periode er wel voordelig gereisd kan worden.

Enfin, Thalys maak uw klanten niet blij met een dode mus. Volg uw collega-reisaanbieders. Laat duidelijk zien: wanneer en hoe laat je gebruik kunt maken van actietarieven. En denk niet… ach ze zijn toch eenmaal op onze website… ze boeken toch wel.

Alleen een lokkertje werkt niet. Althans niet meer bij mij. Ik gebruik nu alleen nog maar de ‘delete’  knop als ik een aanbieding zie van deze treingigant.

Wie herkent dit?

 

Wat Tony Chocolonely niet heeft, biedt TCHO wel !

Het verschil tussen roepen en doen

Wat is nu wel duurzame chocolade en wat niet ? Hier bestaan nogal wat verschillende opvattingen over. En niet iedereen doet wat hij zegt… Chocoladefabriek TCHO in Amerika neemt het begrip duurzaam heel serieus en pakt het anders aan. Dit bedrijf heeft hier zelfs een heel eigen tak voor opgericht. TCHO Source.

 

Chocolade maken is een beroep dat je alleen goed kunt doen met vergaande passie. Dit gecombineerd met een visie waarin je kunt helpen de wereld een stukje beter te maken voor alle partijen die hierin hun brood verdienen is de ultieme win-win situatie. Wat doet TCHO dan ? Zij gaan een partnerschap aan met de boeren en werken nauw met hen samen om zo de beste cacao te produceren. TCHO levert de nieuwste technieken en de kennis zodat de boeren erop vooruitgaan. Hierdoor leveren de boeren topkwaliteit bonen met als gevolg dat er topkwaliteit chocola van gemaakt wordt. Iedereen blij. Wat wil je nog meer ?

De stralende koffiedame van Shell Maatveld (Nieuwerkerk aan de IJssel) maakt het verschil

 Terwijl heel Nederland nog geniet van de kerstreces ben ik in de eerste week van 2013 alweer druk in de weer.

Op weg naar een zakelijk contact in Rotterdam, besluit ik samen met mijn collega om een koffiestop in te lassen voor onze meeting.

Wij stoppen bij tankstation langs de snelweg aan de A20 richting Rotterdam. Een gewoon tankstation. Alleen het verschil wordt die ochtend gemaakt door de koffiedame achter het broodjesbuffet. Ze begroet ons met een goedemorgen waar wij van gaan glimlachen. Wow wat een enthousiasme. Ik dank haar voor haar begroeting waarop de dame zegt: “Ach, ik moet toch werken en laat ik er dan maar het beste van maken.” En dat doet ze. Mijn collega bestelt een maïsbroodje kaas. Dame: “Zal ik er een lekkere dressing bij doen en lekkere frisse sla?” En de wijze waarop ze het zegt is zo hartverwarmend dat onze dag niet meer stuk kan. Wij nemen er ook nog een verse jus d’orange bij. “Ahhh, dat is mooi want dan heb ik ook nog een leuke korting voor u omdat u al een broodje heeft besteld”, meldt onze koffievriendin. Aarzelend vraag ik of ik een koffiemuntje mag ontvangen bij het afrekenen. “Maar mijnheer ik heb veel betere koffie voor u hoor.” Ik geef me over en bestel een cappuccino. Zoveel vrolijkheid en klantvriendelijkheid kom ik zelden tegen. Zeker niet langs de snelweg.

Dus Shell Nieuwerkerk aan de IJssel… koester deze dame met dat heerlijke Rotterdamse accent. Geef haar een bonus, want ze verdient het.

De terreur van de digitale kerstkaart moet stoppen

Wij van www.dekroonophetwerk.nl ontvangen in december dagelijks tientallen lelijke digitale b2b e-mailberichten met een kerst- of nieuwjaarswens. En ik vraag me oprecht af wat het doel is van deze e-mailvervuiling. De plaatjes zijn obligaat, lelijk, gekopieerd en soms zetten bedrijven/mensen hun lelijke kantoor op de kerstwens. De teksten zijn ook droevig. Zo van: ‘Op de drempel van het nieuwe jaar danken wij u hartelijk in het gestelde vertrouwen en het prettige contact.’ Hoezo prettige contact? Met wie? En wie weet heb ik het contact helemaal niet zo als prettig ervaren.

Enfin, onpersoonlijke spam waar ik een vuist tegen wil maken. Neem dan de moeite om een kaart te laten drukken en deze per POST te versturen. Dan heeft het de boodschap nog enige waarde. Deze digitale onpersoonlijke shit komt niet alleen op zakelijk terrein voor. Meer en meer mensen sturen mensen elkaar via Facebook, Twitter of gewoon per e-mail ook de beste wensen. Ik weet niet wat het met jou doet maar met mij doet het helemaal niets. Ik mis de persoonlijke touche, een beetje moeite.

Ik ben benieuwd wat de lezers van gekopklanten van deze digitale verloedering vinden.
Je begrijpt, ik kan dit laatste artikel van 2012 niet afsluiten met de beste wensen want anders doe ik net zo hard mee met de kerst- en nieuwjaarswensvervuiling.

Leuke uitzondering: Met het oog op de kerstdagen heeft Vitalics een leuke digi link gezonden. Handig als je het gevoel hebt dat je teveel hebt gegeten of gaat eten. Gezond fit thuis en om het huis: http://www.youtube.com/watch?v=R5QGYD_Ua-8&list=UUhz4EzyDXjQyInBAzKU03BQ&index=3

deze is ook grappig…petje af: http://m.youtube.com/watch?v=oKH_Zmig-oE

 

 

Tony Chocolonely: een wassen neus

Chocolade ligt onder het vergrootglas. Steeds meer wordt duidelijk dat er bedrijven zijn die graag geld verdienen met ‘eerlijke’ of ‘slaafvrije chocolade’. Bekt lekker. Bedrijven die de consument maar al te graag wijsmaken dat ze betere/eerlijkere chocolade maken dan andere bedrijven. Ze spelen in op het sentiment. Wellicht schuldgevoel? De consument is bereid om meer te betalen voor chocolade, gemaakt van cacao waar de cacaoboer beter van wordt.

Rijst de vraag: zijn deze aanbieders van ‘goede’ chocolade zoveel beter? En betrouwbaar? Onlangs deed de BBC onderzoek naar Fairtrade chocolade. En wat blijkt, Fairtrade chocolade komt van de grote hoop cacao.

 

STELEN VAN AIRBAGS UIT VOLKSWAGENS GEVOLG VAN ZUINIGHEID FABRIKANT

Afgelopen maandagochtend. Autodeur open. Dashbordkastje hangt scheef. Vreemd. Hé, de airbag van de passagier is er uit. Gesloopt. Kijk voor me uit en ja hoor ook de airbag uit mijn stuurwiel is gevlogen. Raar gezicht een autostuur zonder airbag.


Rij aangeslagen naar mijn werk. Vervolgens naar de VW dealer in de buurt. Die adviseert me om eerst aangifte te doen.
Bah wat een gedoe. En ik heb het al zo druk. Aangeven bij de politie kan online. Gelukkig. En na wat invulwerk krijg ik keurig een bevestiging van de politie. Dan de verzekeraar bellen. Bellen, doorverbinden, wachten: u kent het vast. En gelukkig heb ik een goede verzekeringsmaatschappij: HEMA VERZEKERINGEN. Perfect hoe ze me helpen. Echt top. Ben geen aandeelhouder hoor.