Spits kopt vandaag: Voor de vijfentwintigste keer bestormen vanochtend wilde horden koopjesjagers de Bijenkorf, die tijdens de Drie Dwaze Dagen een wespennest van shoppers is,
"We zien graag dat klanten spullen uit elkaars handen trekken. De eerste keer vergeet ik van m'n leven niet meer. We konden we de producten die we speciaal aanschaften voor het festival nergens kwijt, zelfs de personeelskantine stond tot de nok toe vol met dozen", vertelt Jan van der Sluijs, die al tientallen jaren bij de Haagse Bijenkorf werkt, nu als etalagechef.
En dat is nu net de essentie van de DDD. Wij worden voor de gek gehouden. Mijn partner staat, nu ik dit schrijf, al om 7.50 voor de deur in die hysterische meute. En we zijn toch helemaal geen fan van Gordon... met een klein lijstje gewenste 'goodies' in ene hand en de dure BIJ-card in de andere hand. Opgewacht door het Bijenkorf personeel (van hoog tot laag) in de winkel, klaar voor hun jaarlijkse saamhorigheidsevenementje.
Ik ben elk jaar een beetje teleurgesteld. De catalogus is al jaren bijna identiek. Dezelfde messensets, broeken, kandelaars en elektrsche pepermolens. En elk jaar zijn de producten weer slechter. Een tafelventiator stond er vorig jaar zelfs op ware grootte in (dat is heel klein) en de pepermolen was goedkoper dan normaal (maar de batterijen en het lampje zaten er niet bij).
Elk jaar weet het personeel absoluut niet waar de producten liggen en galoppeert de hysterische meute van etage naar etage. En elk jaar is da wat je zoekt gewoon op...
Wij, als gekke klanten, stinken er voor de 25e keer in om het jaarlijkse saamhorigheidsevent van de Bijenkorvers kleur te geven. Het is net als Sinterklaas en de Duivel. Op een zeker moment geloof je er niet meer in...
Walther Ploos van Amstel
Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren
Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)
Word een pro!
SCHRIJF MEE >>
groet van een andere dwaas