Een zonovergoten zaterdagochtend in Amsterdam. Vroeg op pad om de zomergarderobe aan te vullen. Bij de grotemannenwinkel Mooxx op het Singel heb ik een mooi kostuum gekocht. Nu alleen nog een paar dassen en bretels bij TieRack op de Kalverstraat.
De dure Kalverstraat
TieRack zit op het duurste stukje Nederland met het filiaal op de Kalverstraat. Een volle winkelstraat met vroege klanten die graag hun geld uitgeven.
Het was inmiddels 5 over 10. De TieRack had toch open moeten zijn? Maar, ik stond samen met een andere heer voor een gesloten deur. Na enige tijd kloppen deed de duidelijk wel aanwezige verkoopster open.
In plaats van een vriendelijke woord van welkom, goedemorgen, fijn u weer te zien en blij dat u hier wilt kopen, en sorry dat we wat later open zijn werd ons te kennen gegeven dat ze eerst nog moest stofzuigen. Dat zou nog zeker zo’n 10 minuten duren. Of we dan maar terug wilden komen. En ze deed de deur voor onze neus dicht. Waarom vroeg ze niet even waarmee ze ons kon helpen?
English Hatter
Terug komen? Dat wilden we geen van beiden. Gelukkig kon de winkel van de English Hatter, drie deuren verder ons wel, en vriendelijk helpen. Een mooie stukje omzet op hun vroege zaterdag.
Klagen helpt niet
Klagen bij TieRack helpt niet. Dan krijgen we zo’n standaardantwoord als: ‘Het spijt ons te moeten vernemen dat u een uiterst vervelende ervaring heeft opgedaan in onze vestiging in Amsterdam. Voor de wijze waarop u door het personeel bent behandeld, willen wij u onze welgemeende verontschuldigingen aanbieden.
U mag te allen tijde van ons personeel een klantvriendelijke en professionele benadering verwachten’. Kortom, nu niet meer zeuren.
De echte boodschap komt natuurlijk nooit bij de bedrijfsleider of de zaterdaghulp die meer van stofzuigen dan van klant houdt.
Walther Ploos van Amstel.
Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren
Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)
Word een pro!
SCHRIJF MEE >>
Iedereen maakt dit soort klant onvriendelijke situaties wel eens mee. Soms maak je je boos over dit soort zaken maar meestal verbaas ik me hierover, en dan bedoel ik VERBAZEN met hoofdletters.
Ik ben van mening dat het management hiervoor verantwoordelijk is. De selectie van het personeel daar begint het mee, een hele strikte duidelijke visie/missie is waarschijnlijk niet duidelijk over gekomen of zelfs nooit bekend gemaakt. Een training en observatie tijdens het werk wordt waarschijnlijk ook niet gedaan.
Het begint aan de top, van daar moet een heldere boodschap tot aan de werkvloer worden gebracht met betrekking tot klant vriendelijkheid en dat ieder bedrijf in principe alleen kan bestaan doordat klanten bij je kopen en dat iedere klant een bijdrage levert aan jouw salaris.