MVO: Echt of slimme marketing?

Gisteren heb ik het MVO Congres Het Nieuwe Ondernemen in Nieuwegein bezocht. Uit de belangstelling voor het congres kun je concluderen dat MVO (Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen) hot is in Nederland. En dat is goed.

 

Slechts een klein onderdeel van MVO draait om het milieu. En in een tijd waarin iedereen het milieu belangrijk vindt, maar niets aan comfort wil inboeten (de verkoop van SUV’s groeit nog steeds) is het knap dat MVO steeds meer ondernemers aanspreekt. Maar mijn vraag is of dit nu echt is of dat bedrijven dit gebruiken om klanten te werven. Dus: MVO, echt of goede marketing?

Ik schreef al eerder dat het steeds moeilijker wordt om je als bedrijf te onderscheiden op de “klassieke P’s”. Daardoor wordt de P van planet steeds aantrekkelijker. Op talloze websites zie je al verschijnen dat men een deel van de omzet aan goede doelen schenkt, dat men zijn afval recyclet en dergelijke. Ook wordt er bij de bouw van panden steeds meer aan duurzaamheid gedacht. Een voorbeeld daarvan is het ING gebouw in de Bijlmer. Prachtig zoals in alle opzichten duurzaamheid centraal heeft gestaan en zoals bij het ontwerp van het gebouw aan het welzijn van alle medewerkers is gedacht. Maar in sommige gevallen bekruipt mij het gevoel dat bedrijven MVO alleen maar aangrijpen om zich te onderscheiden van de concurrent. Gisteren begreep ik uit de woorden van de voorzitter van MVO Nederland dat de subsidie voor MVO activiteiten volgend jaar verdwijnt. Ik ben benieuwd welk effect dit heeft op de inspanning die bedrijven willen leveren aan MVO. En daarom is mijn vraag aan u: MVO: echt of slimme marketing?

Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren

Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)

Word een pro!

SCHRIJF MEE >>

Susan
Ik denk allebei. Er zijn bedrijven in Nl waar MVO gewoon in het DNA zit. Een goed voorbeeld zou je de Rabobank kunnen noemen. Natuurlijk is het ook slimme marketing, maar dat is niet erg zo lang het maar blijft aansluiten bij de klant en het geen geforceerde zaak wordt. Zoals bijvoorbeeld bij aankoop van een koelkast krijgt u nu een abonnement op natuurmonumenten aangeboden Afzender: uw GOEDKOOPSTE witgoedboer.
Robert Kroon
GROETEN UIT HONG KONG
Ik denk dat het een trucje van veel ondernemers is. Ik denk dat je MVO vanuit je hart moet ondernemen. En als consument. Ik erger me kapot dat er nog steeds volksstammen zijn die zo maar wat kopen. Hardhout zonder keurmerk, legbatterij kippen of zoals je zegt een dikke terreinauto. De gevolgen zie ik nu hier in Hong Kong. Veel luchtverontreiniging. Waterproblemen en mensen vluchten de stad uit. Ra ra....

Volg je hart dan hoef je ook niet naar een congres.

love from China

Robert
Richard Peters
Ik was ook daar, bij dat MVO-evenement. Mij viel juist dat het MVO-denken aldaar vrij eenzijdig was toegespitst op milieubeheer ontwikkelingswerk. De aandacht voor de P van Personeel was werkelijk beneden alle peil - en absoluut geen weergave van trends in het bedrijfsleven. Op het evenement aanbieders te over van - op zich prima - ideeën voor ecologie of voor ontwikkelingswerk en mensenrechten in verre landen. Maar de aanbieders van oplossingen om het eigen personeel duurzaam te beheren en te ontwikkelen waren op de vingers van één hand te tellen, zelfs al je in een houtzagerij hebt gewerkt. Waar waren de aanbieders van oplossingen als - ik noem bijvoorbeeld - arbo, revitalisering, empowerment, servant leadership, persoonlijk leiderschap, teamwerk en persoonlijke zingeving? Ze lieten het verhoudingsgewijs massaal afweten. Alleen Pentascope liet zich zien - gelukkig meteen ene professionele speler op dit gebied, maar toch, het beeld was helemaal scheef.


Dan bekruipt mij toch het gevoel dat ofwel het evenement zelf een marketingstunt van de organisatoren is geweest ("laten we vooral een bepaald type aanbieders uitnodigen, een type dat makkelijk ligt voor de meelopende massa") óf de aanbieders die ik graag meer had gezien, hebben zélf zitten slapen. Zouden die misschien zelf niet door hebben dat de P van Personeel wel degelijk een onderdeel van "Maatschappelijk" is? Dat namelijk in ons land zo'n 40 % van de mensen ergens een baan heeft en dat een zeer groot deel van deze mensen weinig geïnspireerd op het werk aanwezig is, zichzelf en de baas daarmee tekort doet, ziek en burn out wordt, de eigen gezondheid of het gezinsleven verziekt? En dat dit dus een maatschappelijke uitdaging bij uitstek is die vraagt om verantwoord ondernemerschap?


Nadenken over de intensieve veehouderij lijkt op zo'n evenement sexier dan nadenken over de intensieve menshouderij. Ik weet dat de werkelijkheid anders is. Steeds meer grote bedrijven stellen de mens centraal, in de wetenschap dat ze met dat kapitaal de grootste troef in handen hebben.

Wat ook achter dit eenzijdige beeld van het evenement moge zitten, we staan nog maar aan het begin, zoals de voorzitter van MVO Nederland zelf al zei. Laten we maar eens zien hoe dat op een volgend evenement uitpakt.
Jeroen Kolman
Ik stoot momenteel helaas erg vaak mijn hoofd tegen de 'slimme marketing' variant.....
In het contacten van bedrijven om ze kennis te laten maken met het bestaan van onze eerste ecologische bouwmarkt van Nederland eco-Logisch in Amsterdam, merk ik dat als het concreet gaat over de inkoop van ecologische produkten men vaak meteen afhaakt. Ondanks dat de inkoop van ecologische reinigingsmiddelen, fsc-gekeurd papier, oplaadbare batterijen, spaarlampen, vuilniszakken e.d. enorm bijdragen aan de verbetering van ons (leef)milieu, lijkt dit in de praktijk van ondergeschikt belang bij veel ondernemers. Mijn oproep aan bedrijvend Nederland is dan ook:
Voeg de daad bij het woord: Walk your Talk!!!
Met DUURZAME groet, Jeroen, www.eco-Logisch.eu
Edwin Lambregts
Op de site www.innovatieforganiseren.nl heeft Robin Colard een artikel geschreven over de achterliggende vragen die je bij MVO zou kunnen (of moeten?) stellen. Zie voor het artikel http://www.innovatieforganiseren.nl/2007/05/20/innovatieforganiseren/verantwoord-ondernemen-kan-dat-wel/
Ik was niet op het congres, maar als ik het artikel en de reacties op me in laat werken zie ik inderdaad nog weinig meer dan een marketingverhaal. Maar er is ook positief nieuws: ook CEO's maken zich zorgen om de toekomst van hun kinderen en het welzijn van de (toekomstige) werknemer. Geen reden om aan te nemen dat de intrinsieke motivatie om "goed" te doen bij hen anders werkt dan bij anderen.