Rood van woede van Orange

Een mobiele telefoon koop je om te bellen. En als je telefoon direct na aanschaf niet goed blijkt te werken dan laat je hem repareren. Daarvoor heb je een jaar garantie. Dat staat ook in de schreeuwerige verkoopvoorwaarden van Orange. Alleen is bij Orange papier geduldig en blijkt reparatie lastiger dan je denkt. 

Dochter neemt een abonnement bij Orange en koopt daar een leuk, interessant en niet echt goedkoop mobieltje bij. Na een week blijkt dat het woord mobiel niet op haar mobiel van toepassing is: in huis werkt het ding goed, buitenshuis valt het geregeld uit of geeft geen bereik. Maar geen nood: er is zelfs een extra verzekering aangeschaft dus dat moet helemaal goed komen. Niet dus. Het mobieltje wordt opgehaald en tegen een bedrag van 25 euro komt er een leentoestel. Met hetzelfde abonnement heeft ze vervolgens overal prima bereik.
Vier weken duurt dat plezier. Daarna komt haar eigen telefoon terug. De achterkant zit vol krassen. “ Daar kan ik niks aan doen”, zegt de bezorgdienst.
Afijn, de krassen voor lief nemend gaat de volgende dag mobiel mee de trein in.
’ s Avonds weer de reparatiedienst gebeld. Nog steeds hetzelfde probleem:
mobiel wenst niet mobiel te bellen. Voor weer vier weken verdwijnt het toestel richting reparatie. Er komt nog een weekje bij maar dan moet het toch echt lukken.
Vol goede moed wisselt dochter haar chip van het leentoestel in haar eigen, bijna onherkenbare telefoontje. Weer doet het ding niet waar het voor is
gemaakt: bellen.
Niet alleen dochter, maar ook de klantenservice wordt wanhopig. Weer wordt het ding teruggehaald voor reparatie. Ook het derde leentoestel belt als een zonnetje.
Van de week was het weer zover. Met nog meer krassen dan voorheen kwam het mobieltje terug naar zijn eigen huis. Blijkbaar houdt het toestel heel erg veel van de reparatiedienst want jammer genoeg is het bereik nog steeds niet goed.
Met de lange gesprekken met de klantenservice voor het maken van ophaal- en terugbezorgdata (sorry, ze werkt ook), uitleggen wat er mis is, boos worden en verbijstering over vier mislukte reparaties kan ik nog wel drie columns vullen.
Voor deze is genoeg dat Orange weigert om het apparaat te vervangen en nu voor de vijfde keer een afspraak wil maken  om de zeer mobiele niet bellende telefoon op te halen. Dat betekent weer vier uur wachten en dan een telefoontje krijgen dat het toch niet lukt. Voor het argument dat van de hele periode van het abonnement het mooie chocoladekleurige mobieltje nog geen week in huis is geweest is Orange niet gevoelig. Mijn dochter is ondertussen rood van woede, vindt dat onze koninklijke familie niet meer ‘ de Oranjes’ mogen heten en heeft een hekel gekregen aan chocola.
Dat is in ieder geval goed voor de lijn.