Dinsdag 12 juni is het zover. Op die dag wordt de winnaar bekendgemaakt van het Gouden Windei 2012. Jaarlijks wordt deze prijs uitgereikt door de eten-en-drinkenwaakhond FoodWatch. Deze organisatie waakt over dubieuze eten-en-drinkenclaims in de reclame en op verpakkingen. Dit jaar zijn vijf bedrijven genomineerd: Hero (Fruit & Co), FrieslandCampina (Slankie), Zonnatura (Avondmelange oplosthee), Pijnenburg (Complete Start Vezels) en Becel (pro-activ). Ze hebben deze zogenaamde eer gekregen omdat ze met twijfelachtige reclamecampagnes rondom hun eigen producten veel beloven maar niet waarmaken. Snap je het nog? Gewoon misleidende reclame, zo dat is beter.
Waarom doen fabrikanten dit? (dus meer beloven dan ze waar kunnen maken). Antwoord: omdat het lekker verkoopt. Gezondheid en voeding zijn een hot issue. Met name die gezondheidsclaims rond producten doen het goed. Consumenten willen in sprookjes geloven en de fabrikanten vertellen dus een mooi verhaal. Want zeg nu zelf, geloof jij dat jouw hart beter blijft kloppen door dagelijks een likje margarine op je brood te smeren? De geclaimde gezonde bestanddelen o.a. Omega 3 in BECEL zijn minimaal. Als er al veel Omega 3 in de margarine zou zitten, dan zou de boter op je brood naar vis stinken en dat wil je niet. (Ik zag onlangs in het koelvak BECEL melk staan, het moet niet gekker worden.)

Gisteravond liep bij mij de emmer over. Ik heb er schoon genoeg van: POWNEWS.

Al geruime tijd zien we vijf dagen per week een paar puberende verslaggevers provocerend mensen interviewen, pesten, treiteren en meer. Goed, in het begin was het leuk. De mensen van GeenStijl mochten de buis op en de toonzetting was rauw, dwars, intelligent en ongecensureerd mocht gezien worden. POWNEWS was in den beginne een dikke hit, kreeg zelfs uit de hoek van de  traditionele journalistiek positieve kritiek. Nu maanden verder….wordt het stil rond POWNEWS. Elke avond vullen ze hun programma op dezelfde wijze. Het programma vernieuwt niet. Ze blijven iedere avond hetzelfde kunstje doen.

Neem gisteravond. Daar ging een gestoorde verslaggever van POWNEWS een aantal bezoekers interviewen dat buiten stonden te wachten  op BOYBANDS, denk aan BACKSTREETBOYS en andere boybands. De verslaggever interviewde geestelijk gehandicapte bezoekers. Het leverde – in de optiek van POW- hilarische stukjes op. De fans kwamen een beetje moeilijk uit hun woorden, wisten geen raad met de vreemde vragen. En raad eens, het interview werd lekker uitgezonden. Het beeld ontstond dat de bezoekers, voornamelijk vrouwen, bestonden uit randdebielen en geestelijk gestoorden.

Twee jaar geleden had niemand nog gehoord van ‘Plofkippen’Toen maakte weinig mensen zich zorgen om antibiotica in kweekzalm. At iedereen vol overgave fabrieksbrood en dronk men nog – zonder na te denken – RedBull. Langzaam begint het tij te keren. Consumenten gaan meer en meer nadenken over eerlijke voeding.

Om jullie een beetje te helpen, ging ik voor mijn lezers op pad. In Noord-Holland op zoek naar echt eten.

 Het waait er bijna altijd. De wegen door het polderlandschap zijn daar kaarsrecht. Het staat op de werelderfgoedlijst: De Beemster. Dit jaar bestaat deze Noord-Hollandse polder 400 jaar. Wie verder kijkt dan zijn ‘culinaire neus’ lang is, vindt in De Beemster natuurvriendelijke boeren: fruittelers, groentetelers en veehouders. Een markante veehouder aldaar: Maarten Waal. Een echte boer met het hart op de juiste plek. Maarten runt zijn veehouderij met zijn vrouw en zoon Jan. Het is een echte bioboer. Maarten: ‘Ik ben nou 15 jaar actief ecoboer en werk me de blubber maar heb veel voldoening.’ Vol enthousiasme praat hij over zijn dieren. Ik herken de vriendelijk ogende Limousine vleesveekoeien. Het valt mij op dat deze koeien horens hebben. Ooit heb ik kaasexpert  Betty Koster horen zeggen: “Koeien met hoorns zijn gezonder.” Maarten: “De kalfjes van mijn koeien blijven bij hun moeder. En mijn koeien eten gras, gras en nog eens gras. Als ze in het voorjaar naar buiten gaan vers gras met klaver en kruiden. Dat zie je meteen aan de melk, die is dan geler. En dat proef je in de grasboter en de meikaas die ervan gemaakt worden.”

Onlangs ontving ik van de dienst Middelen, afdeling Inkoop en Financiën van de gemeente Zaanstad een hele enge brief. Ik werd, als ondernemer, ernstig beschuldigd van het onjuist vervoeren en storten van bedrijfsafval. Wat was het geval? In de akelige brief van de gemeente Zaanstad las ik dat in de Reijgerstraat in Zaandam op de openbare weg twee enveloppen waren aangetroffen met onze bedrijfsnaam ‘Kroon op het Werk’ erop. Gelet op deze ernstige overtreding moet ik een boete betalen van euro 127,00 Het bewijsmateriaal: twee kopieën van de enveloppen met onze bedrijfsnaam erop waren bij de dreigbrief met boeteclausule bijgesloten. Mijn mond viel open van verbazing.Na mijn verbazing moest ik ook nog hard lachen om de inhoud van de vermanende brief. Een stukje uit de brief:

 ‘Voorts is een ieder die handelingen met betrekking tot afvalstoffen verricht of nalaat en die weet of redelijkswijs had kunnen weten dat daardoor nadelige gevolgen voor het mileu ontstaan of kunnen ontstaan, op grond van artikel 10.1……bla bla bla’

Let op het gaat om twee stukjes papier die per ongeluk op straat zijn gekomen!

Vrijdag 19.30 uur. Ik ben nog aan het werk. De oppas belt: ‘het gaat niet goed met Mats.’

Daar staan de stoeltjes en de ronde tafels dicht bijeen.  De gasten. zitten, hoe koud het ook is, buiten met een café crème of een glaasje pastis op een te klein wiebelig stoeltje. En die clientèle wordt aldaar bediend als een vorst. De bediening in deze stad lijkt ook bevroren in de tijd. De obers, veelal mannen, hebben kort gekapt haar, dragen wit gesteven schorten en zijn emotieloos. Hun leeftijd varieert in de bandbreedte van 30-55 jaar oud. Ze geven je de service die je verwacht. Niet te veel maar zeker ook niet te weinig. De heren zijn snel in de bediening en dwingen respect af. Nimmer gaan ze in discussie met een cliënt, ze serveren die dienstverlening die van hen wordt verwacht. Ze zijn in mijn beleving de witte brigade. Smetteloos.

Omdat mijn afwasmachine stuk was (ik zal de clou maar vast verklappen: hij is nog steeds stuk) googlede ik naar een monteur. Zoekwoorden: afwasmachine stuk. Als eerste hit kwam ASD naar voren. ASD staat voor Algemene Service Dienst. Op het eerste gezicht logischerwijs een pseudoniem voor een escortbureau maar het bleek toch echt om witgoedonderhoud te gaan.

De service die men levert bestaat uit het aannemen van de telefoon en geld.

Via een 0800 nummer (slim – zo’n nummer maakt dat je er van uit gaat dat er een tamelijk grote organisatie achter schuil gaat) krijg je een dame aan de telefoon. Zij hoort aan wat er mis is met je apparaat (‘hij doet het niet’) om vervolgens haar diagnose met je te delen (‘hij is stuk’) en met een advies op de proppen te komen (‘er moet een monteur langskomen’)(‘daar belde ik voor’).

Mijn één-jarig energiecontract met mijn leverancier E.On liep ten einde per 1 februari 2012. Daarom ging ik medio december maar eens kijken op de bekende vergelijkingssites en besloot dat een één-jarig contract bij Budget Energie wel iets voor mij was. Op de vergelijkingswebsite gelijk de bestelling geplaatst met de vermelding dat ik graag een éen-jarig contract met vaste tarieven wilde, ingaande 1 februari 2012 en dat ik tevens gebruik wilde maken van de overstapservice, dus opzeggen huidig contract door de nieuwe leverancier. Ik kreeg keurig een e-mail retour met daarin bijlagen die vermeldden dat ik een contract voor onbepaalde tijd was aangegaan tegen variabele tarieven. Niet dus. Daarom even de klantenservice gebeld? “Hoe bedoelt u? Wij hebben staan een éénjarig contract vast tarief”, meldde mij de dame monter. Foutje dus in de toegezonden bijlagen en rechtgezet. Net als het feit dat de beloofde korting en beloofde aanmeldbonus pas bij einde contract werden uitbetaald, hetgeen niet in de aanbieding stond. En ook stond daar niet in dat de helft van het vastrecht voor de hele contractperiode direct maar werd afgeschreven. Maar alla, de rente bij de bank is toch niet veel, dus zie het als een vorm van sparen. Ergens in januari kwam een bevestigingsbriefje van Budget Energie dat alles keurig pico bello was geregeld, dus rustig slapen. Weekje later de eindafrekening van E.On. Beetje vreemd dat dit al voor 1 februari kwam, maar alles was immers pico bello geregeld? En kreeg ook nog 300 euro terug, kan het mooier?

Dit jaar moet iedereen die met klanten te maken heeft, extra zijn of haar best doen. De euro wordt schaars dus het gevecht om de klant wordt nog intensiever. Veel organisaties doen hun stinkende best om de klant te koesteren. Hieronder een topper en ook een flopper.

Top: Sixt autoverhuur
De afgelopen tijd ben ik een grote fan geworden van het autoverhuurbedrijf Sixt. Dit, van origine Duitse autoverhuurbedrijf, doet er alles aan om de klant te behagen. De auto’s zijn altijd schoon, relatief nieuw en er is nooit iets mee. De kosten vallen ook mee. Zo huurde ik een nieuwe Fiat Panda voor 30 euries per dag. Geen geld. Wat handig is dat Sixt ook ‘oppikpunten’ heeft naast haar vestigingen. Laat ik een voorbeeld geven. In Zaandam kun je een auto van Sixt ophalen bij Boels verhuur. Een bedrijf dat bouwmaterialen verhuurt. Reuze handig. Toen ik laatst mijn auto weer terugbracht bij een vestiging van Sixt in Amsterdam, nabij de Spaklerweg, goot het pijpestelen. Wow. De sixtman bood spontaan aan om me weg te brengen met zijn auto naar het dichtstbijzijnde metrostation. Al met al zo’n tien minuten lopen. Top dus.

Flop: Starbucks
Starbucks vestigingen zie je meer en meer in Nederland. Ik vind dat in koffie-Nederland een treurige zaak. Starbucks is een Amerikaans bedrijf met een USA kijk op koffie. Grote bekers koffie die smaakloos zijn. De smaak die je proef zijn de gekke namaaksmaakjes die aan koffie worden toegevoegd. En schreeuwend duur. Ook op het gebied van service en sales is het een nare club. Ik bezocht laatst een vestiging van Starbucks op Sloterdijk. Ik geef even weer wat ik daar meemaakte.

Ik heb een internet- en telefoonabonnement bij KPN. Niet omdat ik zo gek ben op KPN; meer uit de macht der gewoonte. Ik heb gewoon geen zin alle voordeeltjes na te pluizen. Bovendien leert de ervaring dat overstappen een hoop gedoe met zich meebrengt: niet zelden is een huishouden gedurende dagen of zelfs weken geheel verstoken van internet en telefoon.
Daar heb ik helemaal geen zin in.
Vandaag kreeg ik een brief: ‘KPN wijzigt uw BelOnbeperkt Altijd bundel’ (BOA-bundel). In gewone mensentaal: ‘KPN gaat haar tarieven verhogen’. Van € 10,- per maand naar € 15,-. Dat is, hoe je het ook went of keert, een flinke stijging.
Zo moet ik dat volgens de directeur van KPN Klantencontact, dhr. Middelkoop, echter niet zien: ‘Tegenwoordig bellen steeds meer mensen naar mobiele nummers’. Daarvoor ‘betaalt u nu nog losse gesprekskosten’.