DOK is een prachtige winkel in de Passage in Den Haag, waar je “alles” op het gebied van koken kunt kopen. Het is een samenwerkingsverband van drie winkels. Dat zal het innovatieve zijn, dacht ik bij het lezen van het bericht: “Aan DOK Cookware is de Global Innovator Award (GIA) 2008-2009 toegekend.” Maar inmiddels heb ik daar andere gedachten over.
Stel je voor… Amsterdam op een mooie winteravond. Een van de prachtigste plekjes, met een van de statigste monumenten aan het oude Havenfront. Het Scheepvaarthuis. Waar ooit de pennenlikkers van het stedelijke openbaar vervoer werkten is nu een prachtig 5-sterrenhotel en restaurant Seven Seas.
Een nieuwe plek. Een nieuwe kans om toch iets unieks te doen in het hartje van de mooiste stad van Nederland? Even helemaal IAmsterdam!
Stel je voor… je loopt daar binnen. Even de klok helemaal 80 jaar terug, chic en imponerend tegelijk. Wat een prachtige bar, wat een magnifiek restaurant. Amrath heeft grootsteedse allure. Een oase van rust, stijlvol, helemaal Amsterdamse School. Amstel, Grand en L’Europe? Eat my dust! Dat wilden wij wel eens beleven.
U kent de situatie vast wel: u komt thuis en vindt een briefje in de bus van TNT Post waarop staat dat zij uw pakje niet konden bezorgen en nu voor u afgeleverd hebben bij de bewoners op nr. XX. Daarbij komt het regelmatig voor dat er zolang geleurd is met uw pakket dat u het mag ophalen bij de bewoners die twee etages lager in uw appartementencomplex wonen.
Er heerst in consultancyland nog steeds een groot misverstand over wat acquisitie nou eigenlijk is. Als je al de traditionele acquisitietrainers moet geloven is acquisitie hetzelfde als verkoop. Acquisitietrainingen hebben dezelfde ingrediënten als verkooptrainingen en de boeken hierover laten ook niets anders zien. Kijk op internet bij diverse trainers en je ziet geen inhoudelijk verschil tussen een verkooptraining en een acquisitietraining. Sterker nog, de termen “prospect”en “klant”worden vrolijk door elkaar gebruikt. Het is dus ook begrijpelijk dat het vak verkoop ook in de ogen van de consultancy een matig imago heeft.
Intercity Amsterdam-Amersfoort, 2 december 13.27…
Zes NS-ers in de eerste klas, veel lawaai en gratis reizen. Maar helaas ook enkele zwart meereizende vrienden. Daarop werden ze klantvriendelijk gewezen door de conducteur.
Maar, zelfs na twee vriendelijke ‘reminders’ door hun collega conducteur waren ze niet van plan de eerste klas te verlaten. Ze vonden de conducteur maar een zeurpiet…
Een beschamende vertoning van ‘geweld in eigen huis’.
Wat moeten de medereizigers wel niet denken van dit gevalletje ‘friendy fire’?
Het is dus prima om de conducteur, in dit geval een nette conductrice, te schofferen waar betalende klanten bij zijn?
Geen enkel normgevoel dus bij deze blagen.
Wie heeft er vijanden nodig met zulke collega’s?
Walther Ploos van Amstel
Dreunt bij u ook het geluid uit de TV bij het horen van al die Johnny Slogans? Voor het journaal, na het journaal, voor de film, na de film? Gek word ik ervan. Even een losse greep uit het poëtisch arsenaal van al dit reclamekabaal. Een kleine duik in de merkmarketingpoel des verderf. Wat ze mij al niet doen geloven, die hippe reclamecowboys.
Een zwarte krachtpatser vanisht mijn oxi action intelligence. Bodycruzers, odeur naturizers en groentefit opkikkers slepen mij door mijn ochtendhumeur. Door het vroegtijdig opstellen van een leefdoorplan beleef ik ware wereld deal weken. Die geven mij dan weer voldoende inspirience voor woonbasics. Ik krijg een boost bij het innemen van een amino-peptiden-complex en vergrijp mij vervolgens aan het meest veelzijdige stukje vlees dat toevallig naast mij ligt. 100% antikalk en groots in stralend wit.
Door het gebruik van infiltrerende technologieën en 3 volution varianten voorkom ik voortijdige tanderosie. Chocomeltactiek doet de rest. Dankzij antibacteriële oxydanten krijgt mijn leven uiteindelijk een diamanten glansbooster. Maar heb ik daar eigenlijk wel om gevraagd? Wil ik eigenlijk wel geursymfonieën componeren? Ik heb toch dermalex repair? Ik join de joy van nicotinereceptoren en neem nog maar een bakje koffie. Very sjerp. What else?
Shirts op maat voor 69 euro? Ik geloofde er eerst niks van. Maar, het kan en het was een prima ervaring. De jonge bazen van ShirtbyHand.nl snappen het helemaal. Ze zijn ‘strictly personal’ en gek op klanten. Ook in engeland; de overhemden die op maat online zijn te bestellen bij Marks & Spencer, zijn stukken beter dan die van concurrent 40 Savile Row. Ze zijn ook ruim vijf keer zo goedkoop. Dat stelt de Britse consumentenorganisatie Which? op basis van een test.
Even weer tijd voor een praktijkvoorbeeld, deze zijn toch altijd nog het leukst. Vorige week dinsdag hadden wij voor een presentatie over de “beleveniseconomie” twee noodtoiletten nodig. Ik belde met bedrijf X, blijkt marktleider te zijn, en vroeg of men een bepaald model een week later kon plaatsen op locatie Y.
De mevrouw aan de lijn liet mij nauwelijks uitspreken maar begon direct op te merken dat ik direct de opdrachtbevestiging moest tekenen en het geld direct telefonisch moest overmaken.
Hoezo een prettige opening? Laat staan een behoeftebepaling!
Mensen dagen hun managers dagelijks continue uit om zaken te veranderen.
Echter het zijn juist die managers en leiders die de hakken in het zand zetten.
Het zijn juist die managers die collectief roepen dat hun mensen niet willen veranderen.
Het zijn juist die managers die daar vele verandermanagementboeken over vol schrijven hoe je moet veranderen.
Obama riep: ‘CHANGE’ en het gehele volk riep; YES!
Chaos was het tijdens de kaartverkoop voor het concert van Metallica in Ahoy. Het was dringen in de rij, en mensen die braaf aan het wachten waren werden zomaar weer helemaal achterin gezet. En velen die vanaf het begin direct in de rij stonden kregen uiteindelijk géén kaartje.
