Tag: Ongerubriceerd

Mijn kinderen zijn dol op H&M. Ze bestellen zo nu en dan kleding via de website van H&M en gaan regelmatig naar Amsterdam om te shoppen bij de populaire Scandinavische modeketen. Ook het Spaanse Zara valt goed in de smaak bij jongeren. Beide modereuzen in de confectie bieden vlotte  en betaalbare kleding. Daarnaast wisselen ze vaak hun eigen collectie (ongeveer 12-16 per jaar – en dan te weten dat er vroeger vier modeseizoenen waren: lente, zomer, herfst en winter).
Als veertig plusser en als marketeer ben ik altijd reuze nieuwsgierig wat mensen (consumenten) beweegt. Dus waagde ik afgelopen zaterdag de sprong. Ik ging kijken bij ZARA en bij H&M in Arnhem. Eerst bij Zara naar binnengestapt. Wat zag ik? Een grote kleding ravage. Het leek wel of er een veldslag had plaatsgevonden. Kledinghangers lagen op de grond, kledij lag in de gangpaden, kleding lag op tafels als grote bergen lompen. Daar tussendoor liepen medewerkers van Zara een beetje de puinhoop op te ruimen. Het waren net zombies die hun werk deden in de kledinghel. Bij H&M was de chaos nog groter. Daar namen verkoopmedewerkers van H&M niet meer de moeite om het op te ruimen.

Zo tegen het einde van het jaar wil je toch een aantal zaken afgehandeld hebben. Zo ook een zaak met ABN AMRO creditcard services. Ik had het geluk dat ik in november een bezoek mocht brengen aan de mooiste stad van de wereld, Buenos Aires. Waar ik ook de mooiste service mocht ervaren, want service staat daar nog gewoon erg hoog in het vaandel. De mensen bij de verschillende bedrijven doen er alles aan het goed mogelijk voor je te regelen.

De tijd van lijstjes is aangebroken. Van de ‘The World’s Biggest Companies’ tot en met Most Fuel-Efficient American Cars. Aan de hand van Google Statistics, hebben wij voor u; de best gelezen artikelen van gekopklanten in 2008 geselecteerd. Denk aan de disclaimer; ‘please consider the environment before printing this article’.

U kent ze wel. Saaie mannen in grijze uniformen. Ze hangen wat rond op onze nationale luchthaven. Kijken sloom uit de ogen maar zijn toch op hun hoede. Douanemensen. Met name op Schiphol zie je ze vaak wat verveeld bij de uitgang van de terminal staan/hangen. En ja hoor…als ze je tuk hebben, mag je je hele koffer opendoen voor een extra flesje parfum. En dan krijg je ook nog een boete. Buhhhhh. Maar het is een vak. (Alleen schaam je je rot als je op een verjaardagfeest moet zeggen dat je bij de douna werkt 😉

De Nederlandse editie van het mannenblad Playboy heeft in elk decembernummer altijd een Nederlandse VIP als centerfold. Dit jaar is dat de zangeres Do. De naaktfoto’s van Do lagen al in oktober op straat. De media schreeuwde moord en brand. Sanoma, de uitgever van o.a. Playboy, sprak van schande. Alleen is de vraag…wie heeft de foto’s naar de pers doorgespeeld? Ik denk dat het Sanoma zelf is. Foto’s van Lieke van Lexmond lagen een jaar geleden ook al eerder op straat dan in de pers. En denk even aan Heleen van Royen en Bridget Maasland.   

Anno 2008 verheugt half mannen-Nederland zich op de naaktfoto’s van de Sky Radio zangeres Do. 

Ik moest voor een aantal buitenlandse zakenrelaties een goede hotelaccommodatie boeken in het centrum van Amsterdam. Altijd lastig maar ik begon met het Mövenpick hotel aan het IJ. Een prima hotel, lekker dicht bij het centrum en mooi gelegen aan het water. Niets mis mee. Ik informeerde eerst per telefoon naar de prijs per kamer bij Mövenpick. De dame van de receptie gaf aan dat de kamerprijs Euro 179,00 was. Zonder ontbijt. Toen ik aangaf dat het om tien kamers ging, dook de prijs naar Euro 149,00. Daaropvolgend informeerde ik mijn buitenlandse ‘ vrienden’  over het hotel en de prijs.
Unaniem koos men voor Mövenpick.

En….

Als jarenlange klant van T-Mobile wilde ik onlangs mijn bedrijfsnaam laten vermelden boven mijn facturen. Wat bij instanties als KPN prima met één telefoontje lukte, gaat bij T-Mobile héél anders. Je kunt niet zomaar je naam laten toevoegen, maar moet je een hele contractovername doen. Heb je dan die hele papierwinkel, compleet met uittreksels en kopietjes, hebt ingevuld en ingeleverd, ben je nog niet klaar.

De ANWB gaf een Spitsalarm af voor de maandagochtend..De organisatie wilde reizigers waarschuwen voor een extreem zware ochtendspits. Meer dan 500 kilometer file werd verwacht. De verwachting was dat het maandagochtend behoorlijk zou gaan sneeuwen in onder meer de Randstad. Het was voor het eerst dat de ANWB een spitsalarm gaf. Hopelijk de laaste keer. Wat blijkt? De maandagochtend file had een ‘normale’ lengte. En de treinen waren ook niet extreem druk. Wat mij opviel: de media sprong bovenop dit Spitalarm. Verslaggevers van nieuwsrubrieken werden op viaducten geplaatst om het verkeer te spotten. Het NOS Journaal opende zelfs haar ochtendeditie met het Spitsalarm. De kijker kreeg een kijkje in de keuken van de politie, snel werd doorgeschakeld naar een verslaggever langs de A50 (niets te zien!), terug werd er geschakeld naar een andere snelweg (A58). Maar ook daar zag de televisiekijker niets anders dan auto’s die lekker doorreden.
Naar mijn idee zijn wij in Nederland te betuttelend bezig. Weeralarm, Stormalarm, Spitsalarm…het wordt gewoon teveel. Het KNMI en de ANWB zijn nmi te voorbarig. Ze trekken snel aan de mediarem…om…zich in te dekken mocht het misgaan.

Alleen de media…die lust er wel pap van. En gewone mensen zoals u en ik halen de schouders op en denken: “Het zal wel”

Mensen dagen hun managers dagelijks continue uit om zaken te veranderen.
Echter het zijn juist die managers en leiders die de hakken in het zand zetten.
Het zijn juist die managers die collectief roepen dat hun mensen niet willen veranderen.
Het zijn juist die managers die daar vele verandermanagementboeken over vol schrijven hoe je moet veranderen.
Obama riep: ‘CHANGE’ en het gehele volk riep; YES!

Deze week had ik een heel bijzonder telefoongesprek met een zeer hardleerse dame.

De telefoon gaat, en ik neem op met mijn bedrijfsnaam. Aan de andere kant begint een vrolijke vrouwenstem: “Goedemorgen, u spreekt met xx (verstond ik niet) van xxx (verstond ik ook niet).”  De stem ratelt door: “Heb ik het genoegen te spreken met MdW tekst en Communicatie aan het (ze noemt mijn huisadres, postcode en woonplaats).”